Opowiadamy o przeszłości...

Jak widać w tytule, będzie co nieco o czasie przeszłym. W języku niemieckim będziecie stosować dwa gramatyczne czasy przeszłe. Imperfekt (czas przeszły prosty) i Perfekt (czas przeszły złożony).
Umawiamy się tak:
Dla czasowników haben, sein i modalnych używajcie czasu Imperfekt.
Ich war in den Ferien zu Hause. Ich wollte mich erholen, etwas lesen. Ich musste natürlich auch ein bisschen arbeiten. Ich hatte eine schöne Zeit...
Dla pozostałych czasowników bezpieczniej jest używać czasu Perfekt:
Ich bin später aufgestanden. Ich habe viel Zeit mit meiner Familie verbracht. Wir haben zusammen gespielt, gelacht und lange Spaziergänge gemacht. Wir sind auch ins Kino gegangen und haben einen tollen Film gesehen.
Kilka słów o zasadach.

Imperfekt.
Czasowniki odmieniają się tak, jak modalne w czasie teraźniejszym. Zobaczcie:

	haben	sein	wollen	sollen	müssen	können	dürfen	mögen
ich	hatte	war	wollte	sollte	musste	konnte	durfte	mochte
du	hattest	warst	wolltest	solltest	musstest	konntest	durftest	mochtest
er/ sie/ es	hatte	war	wollte	sollte	musste	konnte	durfte	mochte
wir	hatten	waren	wollten	sollten	mussten	konnten	durften	mochten
ihr	hattet	wart	wolltet	solltet	musstet	konntet	durftet	mochtet
Sie/ sie	hatten	waren	wollten	sollten	mussten	konnten	durften	mochten

Formy 1. i 3. osoby liczby pojedynczej są identyczne. Pozostałe formy mają "zwyczajne" końcówki.

Spróbójcie sami. Tutaj znajdziecie ćwiczenie z czasownikami haben i sein.

 Perfekt
Na drugim miejscu w zdaniu widzicie czasownik posiłkowy haben, albo sein. (Jak zdecydować, który z nich, dowiecie się w kolejnych postach.) Występuje on w formie czasu teraźniejszego i jest odmieniony zgodnie z podmiotem. Znaczenie zdaniu nadaje czasownik, który jest na końcu. Występuje on w nieodmiennej formie Partizip II.

Formy Partizip II czasowników mocnych i nieregularnych uczymy się na pamięć. Jak? O tym będzie w kolejnym poscie.

Formy regularne:

Przypomnij sobie, jak zbudowany jest czasownik:

Wyraźnie widać jego temat i końcówkę.

Niektóre czasowniki mają jeszcze przedrostek:

Ten przedrostek tworzy czasownik rozdzielnie złożony.

Ten przedrostek tworzy czasownik nierozdzielnie złożony.

A tak tworzymy formy Partizip II:

machen 

Przed tematem dodano "ge-" , a po temacie "-t".

aufmachen

"-ge-" wstawiono pomiędzy przedrostek a temat. Na końcu znowu jest "-t"

vermachen

Tym razem "ge-"  nie występuje, natomiast "-t" jest jak zwykle na końcu.

Tak samo będzie, kiedy czasownik kończy się na -ieren. 

Spróbuj poćwiczyć tutaj.