Słówka, słówka... Tym razem o fiszkach

To moja ulubiona metoda uczenia się nowych słówek. Sprawdziłam na sobie i na swoim dziecku, że jest bardzo skuteczna. Początek jest nie tyle trudny, co pracochłonny.
Przygotujcie zestaw kartoników (można kupić gotowe w sklepach papierniczych). Na jednej stronie kartonika zapisujecie słowo po niemiecku zależnie od wariantu, jaki wybierzecie:
1. rzeczownik - zawsze z rodzajnikiem i końcówką liczby mnogiej + przykładowe zdanie.
2. czasownik - z formą 3. os. l. poj. + formy podstawowe: Imperfekt i Partizip II + przykładowe zdanie
3. inna część mowy + przykładowe zdanie
4. wyrażenie przyimkowe + przykładowe zdanie

Na odwrocie zapisujecie polskie znaczenie słówka i zdania z przykładu. Możecie dodać ilustrację, ale to znacznie wydłuża czas przygotowania fiszek. Tak mogą wyglądać obie strony fiszki:

Myślę, że na początek wystarczy od 25-30 kartoników. 

Ważna uwaga: Istnieją gotowe zestawy fiszek dla leniwych. Oczywiście możecie z nich korzystać, Jednak podczas samodzielnego przygotowania od razu się uczycie i to na dwa sposoby: przez oczy i przez ruch ręki, Wierzcie, lub nie, ale wasze mózgi kochają taką naukę.

Kontynuujecie naukę, odczytując (najlepiej na głos - uczenie się "przez uszy") zapisane kartoniki. 

Zróbcie to trzy razy w coraz większych odstępach czasu. Następnie po kilkugodzinnej przerwie zacznijcie sprawdzanie się i tym samym prawdziwą zabawę. 

Runda 1

Trzymaj kartoniki polską stroną do góry. Odczytajcie słowo i zdanie przykładowe. Teraz spróbujcie powiedzieć to po niemiecku. Obróćcie kartonik i sprawdźcie, czy się udało. Jeśli tak, przełóżcie fiszkę na prawo (przegródka 2). Jeśli, nie - przeczytajcie na głos niemiecką stronę fiszki i odłóżcie ją na lewo (przegródka 1). Kiedy "przerobicie" w ten sposób wszystkie kartoniki, zróbcie sobie przerwę do następnego dnia.

Runda 2

Rozpocznijcie od przegródki 1. Odkładajcie fiszki według zasady: umiem - przegródka 2, nie umiem - przegródka 1.

Sprawdźcie, ile słówek jest w lewej przegródce. Nie powinno ich być mniej, niż 20. Jeśli ich brakuje, uzupełnijcie zbiór nowymi słówkami.

Jednocześnie zaczęła się zapełniać prawa przegródka (2). Jeśli jest tam przynajmniej 10 kartoników, to po przerobieniu pierwszej przegródki, sprawdźcie, czy pamiętacie słówka z drugiej. Obowiązuje zasada: umiem → przegródka 3, nie umiem → przegródka 1.


Jeżeli ten opis jest dla was nieco skomplikowany, być może pomoże wam schemat graficzny:

Nie powtarzajcie słówek z kolejnych przegródek, dopóki nie ma w nich przynajmniej 10 kartoników. W ten sposób wracacie do umianego słownictwa co raz to rzadziej.
To, co umiecie po wyjęciu z przegródki nr 5, możecie uznać za opanowana "na zawsze".

Więcej o metodzie nauki z fiszkami możecie poczytać w wikipedii.