1. Rodzajniki
Spróbuję wyjaśnić przez analogię do angielskiego, bo większość z Was dłużej uczy się tego języka.
Macie tam dwa rodzajniki/ przedimki:
nieokreślony - a (an), któremu odpowiadają niemieckie ein i eine
określony - the, któremu odpowiadają niemieckie der, das i die
Zasada stosowania rodzajników określonych i nieokreślonych jest podobna w obu językach. Najpierw użyjemy nieokreślonego, a potem określonego.
This is a cat. - Das ist eine Katze.
The Cat is brown. - Die Katze ist braun.
Rodzajniki w języku niemieckim wskazują na rodzaj gramatyczny rzeczownika:
rodzaj męski - ein - der
rodzaj nijaki - ein - das
rodzaj żeński - eine - die
Liczba mnoga nie posiada rodzajnika nieokreślonego (w angielskim jest tak samo).
Wszystkie rzeczowniki w liczbie mnogiej maja rodzajnik określony die.
Niestety, rodzaje gramatyczne różnią się w języku polskim i niemieckim.
Dlatego niemieckich rzeczowników trzeba się uczyć od razu z rodzajnikami. Uwierzcie, późniejsze "douczanie się" rodzajników to wielki wysiłek i olbrzymia strata czasu.
Jak to ogarnąć? Jeden z pomysłów przedstawiłam w poprzednim poście. Grupujcie rzeczowniki według rodzajów. Pamiętając, co było w danej grupie i znając jeden z rodzajników (na przykład taki, który zgadza się z polskim rodzajem gramatycznym), łatwo dopasujecie wszystko.
Możecie za każdym razem używać tych samych nagłówków: der Mann (mężczyzna), das Kind (dziecko) i die Frau (kobieta).
Możecie stosować kolory, ale tu trzeba konsekwencji. Jeśli wybieracie kolor dla danego rodzaju, to nie zmieniajcie go później.
Śmieszne historyjki. Taki pomysł znalazłam w podręcznikach wydawnictwa Cornelsen. Chodzi o rysowanie obrazków, na których widać tylko rzeczy jednego rodzaju. Zobaczcie przykład z rodzajnikiem die:
Najpierw jwgo odmiana:
ich bin - ja jestem
du bist - ty jesteś
er, sie, es ist - on, ona, ono jest
wir sind - my jesteśmy
ihr seid - wy jesteście
sie, Sie sind - oni, one są (Pan/ Pani jest, Państwo są)
Znacie już przykłady zastosowania:
Wer bist du?
Ich bin Olaf.
Spójrzcie jeszcze na liczbę mnogą/ Zauważyliście, że w pierwszej i trzeciej osobie czasownik wygląda tak samo? To reguła w niemieckim. Nie ma od niej wyjątku.
To była spora dawka. Oczywiście będziemy wracać do tematu. To nie jest aż takie straszne. Uczcie się bez hamulców. Śmiało. Naprawdę warto;-)
